Ο παππούς, ο Βενιζέλος, τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, έπαιρνε το εγγονάκι του τον Μιχάλη και τον πήγαινε βόλτα, «στα μαγαζιά». Κρατώντας γερά, στη σκληρή, αργασμένη του παλάμη, το τρυφερό σαν πουλάκι, χεράκι του αγοριού, σταματούσε κάθε τόσο στις φωτισμένες βιτρίνες και περιεργαζόταν τα αραδιασμένα παιχνίδια, με μάτια που στραφτάλιζαν από λαχτάρα. Πολύ ...περισσότερο άστραφταν τα ματάκια του παιδιού, που, εάν ήταν δυνατόν, θα ‘θελε όλα τα παιχνίδια της κάθε βιτρίνας, να τα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου